Nederland dumpt jaarlijks een miljoen stuks plastic kledingafval in Kenia die te vuil of beschadigd zijn om te worden hergebruikt, zo blijkt uit een onderzoek. Daardoor ontstaan ernstige gezondheids- en milieuproblemen voor kwetsbare gemeenschappen,
Het onderzoek van Clean Up Kenya en Wildlight voor de Nederlandse NGO Changing Markets Foundation belicht de afhankelijkheid van fast fashion van goedkope plastic stoffen om kleding te maken die niet is ontworpen voor reparatie of recycling en steeds meer wordt gezien als wegwerpkleding. De export van kledingafval naar armere landen is een “ontsnappingsmogelijkheid” geworden voor “systematische overproductie” en een sluipende afvalstroom die illegaal zou moeten zijn, aldus de onderzoekers.
Het team maakte schokkende beelden van een uitgestrekte vuilstortplaats in Nairobi, in de buurt van verschillende basisscholen. Daar was het afval op sommige plaatsen zo hoog opgestapeld als een gebouw van vier verdiepingen en vervolgens komt het in een rivier terecht. Veel is plastic kleding, met artikelen van M&S, Nike en Yves Saint Laurent. Het onderzoek wees uit:
- Van de 36.640.890 stuks gebruikt kledingafval die elk jaar rechtstreeks van het VK naar Kenia worden verscheept, bevat tot één op de drie plastic. Die is van zo’n lage kwaliteit dat het onmiddellijk wordt gedumpt of verbrand om water te verwarmen, om te koken en naar verluidt zelfs om een elektriciteitscentrale van brandstof te voorzien. De gevolgen van bodem-, water- en luchtverontreiniging zijn aanzienlijk;
- Keniaanse handelaren melden dat kleding vervuild is met braaksel, zware vlekken en dierenhaar. Een McDonald’s-uniform werd gevonden met het naamplaatje er nog aan. Een M&S-artikel met het label “recycle with Oxfam” werd gefotografeerd terwijl het werd verbrand om pinda’s te roosteren;
- Recyclingbedrijven die deel uitmaken van Fashion for Good en Textiles 2030 verhandelen grote hoeveelheden afgedankte kleding. Daardoor kunnen de duurzaamheidsclaims van liefdadigheidsinstellingen op het gebied van gezondheid, kinderbescherming en internationale ontwikkeling als “loze beloften” worden bestempeld;
De hoeveelheid afgedankte kleding die vanuit wereldwijde bronnen naar Kenia stroomt, is de afgelopen jaren aanzienlijk toegenomen, een stroom die neerkomt op 17 kledingstukken per jaar per Keniaan, waarvan tot 8 nutteloos zijn.
De werkelijke omvang van het probleem is waarschijnlijk veel groter omdat het onderzoek zich alleen richt op de directe export naar Kenia. Veel gebruikt kledingafval dat door Europese landen wordt uitgevoerd, passeert door een web van landen in en buiten Europa die kledingstukken mengen en sorteren. Daardoor is het onmogelijk om deze te traceren. De transparantie moet worden verbeterd om het “witwassen” van gebruikte kleding hard aan te pakken, aldus Changing Markets.
Nederland clearinghouse voor kledingafval
Een rapport over het onderzoek, Trashion, de heimelijke export van afgedankte plastic kleding naar Kenia, werd daags voor het begin van de London Fashion Week gepubliceerd. Changing Markets verwijt de sector dat die een explosie van kleding van slechte kwaliteit te veroorzaakt. Ook probeert de sector de gevolgen te verbergen met grotendeels misleidende ethische claims. Volgens Trashion moeten merken verplicht worden te betalen voor hun afval en moet kleding duurzaam worden ontworpen.
De EU moet dergelijke maatregelen tegen de zomer voorstellen. Trashion concludeert dat de handel in gebruikt kledingafval een duidelijke maas is in een wettelijke overeenkomst uit 2019 die rijkere landen ervan weerhoudt niet-recycleerbaar plastic afval te dumpen in minder rijke landen. Meer dan twee derde (69%) van het textiel is nu gemaakt van plastic, zoals nylon en polyester, dat bijna nooit wordt gerecycled.
Uit handelsgegevens blijkt dat de grootste directe exporteurs naar Kenia van gebruikte kleding in Europa in 2021 Duitsland, Polen en het Verenigd Koninkrijk waren. De meeste zijn donaties en de handel is voor sommige liefdadigheidsinstellingen een belangrijke inkomstenstroom geworden. Nederland, Polen en België fungeren als clearinginstelling voor grote hoeveelheden gebruikte kleding uit grotere Europese landen.
Gebruikte kleding als verborgen kledingafval
Betere Simidi Musasia, oprichter en beschermheer van Clean Up Kenya, zei: “We zijn naar de Ground Zero van de fast fashion wereld gegaan om een lelijke waarheid te ontmaskeren – dat de handel in gebruikte kleding uit Europa in grote en toenemende mate een handel in verborgen afval is. Dit staat bekend als afvalkolonialisme en het zou illegaal moeten zijn. Een groot deel van de kleding die door goedbedoelende mensen aan liefdadigheid wordt geschonken, komt op deze manier terecht.
Waarom? Omdat de ruggengraat van de fast fashion industrie bestaat uit plastic, en plastic kleding in wezen troep is. Landen als Kenia zijn de uitlaatklep van de fast fashion. Handelaren kopen gebundeld kledingafval blind op en dumpen begrijpelijkerwijs het groeiende percentage dat nutteloos blijkt te zijn. In werkelijkheid zadelt onze verslaving aan fast fashion armere landen als Kenia op met vervuilde grond, lucht en water.”
George Harding-Rolls, campagneleider van de Changing Markets Foundation, verklaarde: “Tenzij de mode-industrie fundamenteel wordt veranderd, zal wat we in Kenia en de rest van de wereld hebben gezien slechts het begin zijn. De oplossing is niet om de handel in gebruikte kleding te sluiten, maar om deze te hervormen. We kunnen dit probleem niet oplossen door te recyclen. Deze hedonistische industrie heeft grenzen en regels nodig.
Daarom verwelkomen wij de door de EU voorgestelde visie. Deze moet alomvattend zijn en strikte doelstellingen voor recycling en hergebruik omvatten, evenals belastingen op plastic om de mode te verschuiven naar meer hoogwaardige, duurzame stoffen. Recyclingbedrijven mogen zich niet achter hun loze beloften verschuilen en moeten een verbod krijgen op de uitvoer van afgedankte kleding.”
Bekijk ook de video:
Bron: iNSnet.org
